Stwardnienie rozsiane - neurologiczna patologia charakteryzująca się postępującym przebiegiem z wieloma zmianami w centralnym układzie nerwowym i zmianami w obwodowym układzie nerwowym. W neurologii można znaleźć terminy "stwardnienie rozsiane", "niejednolite stwardnienie rozsiane", "rozlane stwardniające zapalenie mózgu i rdzenia", są to synonimy symbolem tej samej choroby.
Wcześniej, większość osób z SM żyła w krajach daleko od równika, w chwili obecnej wyraźny podział geograficzny już nie istnieje. W ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci nastąpił wzrost patologii w większości regionów naszego globu, ale nadal pozostają w czołówce kraje o klimacie umiarkowanym. średni zachorowalność wynosi od 50 do 100 na 100 000 ludności.
Najczęściej na chorobę cierpią kobiety, chociaż około jednej trzeciej przypadków stwardnienia rozsianego stanowi męska populacja. Patologia przejawia się często w młodym wieku, wpływając na aktywnych ludzi w wieku od 20 do 45 lat - to prawie 60% wszystkich przypadków.
Najczęściej, stwardnienie rozsiane diagnozuje się u osób, które są zaangażowane w pracę intelektualną.
Przyczyny stwardnienia rozsianego
Choroba powstaje wskutek wielu czynników. Choroba powstaje w wyniku wzrostu przepuszczalności bariery krew-mózg (jego główną funkcją jest - ochrona mózgu przed szkodliwymi skutkami własnych komórek układu odpornościowego). W rezultacie, mózg otrzymuje większą liczbę limfocytów T i rozpoczyna się proces zapalny. Wynikiem tego jest stan zapalny i dochodzi do zniszczenia osłonek mielinowych nerwów, ponieważ układ odpornościowy postrzega antygeny mieliny jako obce. Przekazywanie impulsów nerwowych, w tej sytuacji staje się niemożliwe, a osoba zaczyna cierpieć na objawy choroby.
Przyczyny stwardnienia rozsianego jest wciąż niejasna - sugeruje się udział wielu czynników zewnętrznych i wewnętrznych, a więc uważa się stwardnienie za wieloczynnikową patologię.
Szczególną uwagę przyciąga naukowców następujących czynników etiologiczne:
Wpływ wirusów na występowanie choroby - retrowirusy, wirusy opryszczki, wirus odry i różyczki, mononukleoza zakaźna, zwłaszcza w połączeniu z endogennymi retrowirusami. Niekorzystnie wpływa na zakażenia bakteryjne. - Paciorkowce, gronkowcowe, itd. Jednakże, naukowcy doszli do wniosku, że nie istnieją wirusy, które bezpośrednio prowadzą do rozwoju choroby. Są one jednak wyzwalaczami czynników, które wspierają rozwój i wywołując procesy zapalne i autoimmunologiczne, stymulując tym samym zmiany neurodegeneracyjne.
Efekt przewlekły zatrucia na organizm człowieka - szczególnie niebezpieczne chemikalia powodują zatrucie, rozpuszczalniki organiczne, metale, benzyna itp.
Charakterystyka diety - w tym sensie niebezpieczeństwo stwarzają tłuszcze zwierzęce i białka, i ich nadmierne stosowanie w wieku poniżej 15 lat. Kiedy osoba cierpi na otyłość w wieku 20 lat, ryzyko rozwoju choroby wzrasta o 2 razy. To wynika również z nadmiernego spożycia soli ponieważ to powoduje nieprawidłowe działanie układu odpornościowego.
Częste psychoemocjonalnego przemęczenia, przewlekły stres.
Urazy głowy i pleców zabiegu.
Genetyczne predyspozycje do rozwoju choroby. Jest to szczególnie widoczne w historii rodziny stwardnienia rozsianego. Ryzyko wystąpienia choroby u krewnych jest od 3 do 10% większe.
Doustne preparaty antykoncepcyjne zwiększają ryzyko zachorowania o 35%.
Podwyższony poziom cukru we krwi prowadzi do szybkiej progresji choroby.
Należność do rasy europejskiej. Na przykład, wśród Eskimosów, Indianów, Maorysów i niektórych innych ras, choroba jest bardzo rzadka.
Obecność rodzina stwardnienia rozsianego
Czynniki płci żeńskiej - we wszystkich populacjach wśród pacjentów przeważają kobiety.
Zmiana zmianą strefy zamieszkania - wpływa na częstość występowania choroby wśród migrującej ludności.
Istnieją przypadki gwałtownego wzrostu zachorowalności w ograniczonym obszarze w określonym przedziale czasowym.
Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego
Objawy stwardnienia rozsianego w 40% przypadków powodują naruszenie funkcji motorycznych - takich jak na przykład osłabienie mięśni, zaburzenia koordynacji ruchów. Ponadto w 40% przypadków choroba prowadzi do nieprawidłowości z wrażliwością kończyn - takich jak drętwienie, uczucie skurczu rąk i nóg.
W 20% przypadków stwardnienia rozsianego występują zaburzenia widzenia, zaburzenia ruchu podczas chodzenia, dobrowolne oddawanie moczu, zmęczenie, zaburzenia funkcji seksualnych. Przy długotrwałym przebiegu choroby dochodzi do obniżenia inteligencji.
Objawy stwardnienia rozsianego zależą od tego, gdzie w zlokalizowanych obszarach dochodzi do demielinizacji. Dlatego objawy u różnych pacjentów są zróżnicowane i często nieprzewidywalne. Nigdy nie mogą być jednocześnie wykrywane u jednego pacjenta jako cały kompleks objawów jednocześnie.
Pierwsze objawy choroby są wynikiem demielinizacji, co powoduje upośledzenie drożności impulsów elektrycznych wzdłuż włókien nerwowych. Najczęściej pojawiają się szybko, niedostrzegalnie, mają ukryty przebieg choroby.
Najczęściej pierwsze objawy stwardnienia rozsianego są następujące:
- Jest to uczucie mrowienia i drętwienia kończyn.
- Okresowe poczucie osłabienia kończyn, które często pojawia się po jednej stronie.
- Niewyraźne widzenie, zmniejszona ostrości wzroku, podwójne widzenie. Ponadto może wystąpić zasłona przed oczami, ślepota w jednym lub obu oczach. Zaburzenia okoruchowe takie jak zez, podwójne widzenie, oczopląs pionowy, porażenie międzyjądrowe - często sa to pierwsze oznaki początku choroby.
- Zaburzenia miednicy. To proces mimowolnego oddawania moczu obserwuje się u prawie połowy wszystkich pacjentów. Ten objaw u 15% pacjentów z SM jest jedynym objawem. Może dochodzić do niepełnego opróżniania pęcherza, oddawanie moczu w nocy (gdy zwiększa się ilość moczu jest w nocy niż w ciągu dnia), trudności w oddawaniu moczu, nietrzymanie moczu, przerywane oddawanie moczu.
Już w początkowym stadium choroby występuje wzrost zmęczenia, albo tak zwany "syndrom chronicznego zmęczenia".
Pierwsze oznaki zbliżającej się choroby są to: zapalenie nerwu twarzowego, zawroty głowy, zaburzenia podczas chodzenia, ataksja (statyczna i dynamiczna), oczopląs, niedociśnienie, i tak dalej.
Główne objawy stwardnienia rozsianego
Naruszenie wrażliwości: drętwienie, swędzenie, pieczenie, mrowienie, bóle mijające - wszystkie te objawy zacznie częściej zakłócają życie pacjenta. Zaczyna się od naruszenia wrażliwości dystalej, czyli palce kończyny stopniowo tracą swój pełny chwyt. Naruszenie najczęściej jest jednostronne, ale czasami jest zajęta i druga strona. Słabość we wczesnych stadiach choroby może być mylona ze zmęczenia, lecz postęp stwardnienia rozsianego może utrudniać nawet przeprowadzenie nawet prostych ruchów. Kończyny stają się obce, nie ma możliwości, aby utrzymać siłę mięśni.
Naruszenie wzroku naruszenie widzenia koloru może rozwinąć się w zapalenie nerwu wzrokowego, lub ostry spadek ostrości wzroku. Najczęściej uszkodzenie jest jednostronne. Niewyraźne i podwójne widzenie, brak ruchu obuocznego.
Drżenie kończyn - ten objaw jest znacząco niezgodny. Możliwe jest, że na drżenia narażone są nie tylko kończyny, ale również całe ciało człowieka. Dzieje się tak w wyniku niekontrolowanych skurczów mięśni, co sprawia, że niemożliwe jest przeprowadzenie pracy i działalności społecznej.
Ból głowy - ból głowy jest bardzo częstym objawem choroby. Naukowcy mówią, że jest to związane jest to z występowaniem zaburzeń mięśni i depresji. Stwardnienie rozsiane powoduje bóle głowy które występują trzy razy częściej niż w innych chorobach neurologicznych. Czasami może to być zwiastunem zbliżającego się zaostrzenia choroby lub patologii fabularnego debiutu.
Zaburzenia czynności połykania i mowy - objawy zazwyczaj objawiają się równolegle. 50% pacjentów nie zwracają uwagi na zaburzenia połykania, uważa że problemu w mowie można nie zauważyć.
Zaburzenia chodu - trudności podczas chodzenia są spowodowane drętwieniem stóp, zaburzeniami równowagi, skurczami mięśni, osłabieniem mięśni, drżeniem.
Skurcze mięśniowe. - jest to objaw który jest często przyczyną niepełnosprawności pacjenta. W rezultacie pojawiają się skurcze człowieka który nie jest w stanie właściwie kontrolować ruchów rąk i nóg.
Zwiększona wrażliwość na ciepło - nasilenie objawów choroby jest możliwe, gdy organizm się przegrzewa. Takie sytuacje często zdarzają się na plaży, w saunie, w łaźni.
Zaburzenia aktywności umysłowej, obniżenie zdolności poznawczych - to objawy typowe dla 50% pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Zauważyli oni, zahamowanie myślenia, utratę pamięci, kłopoty z koncentracją, trudności w postrzeganiu informacje docierających do niech, trudności w przełączeniu jednej czynności na drugą. W rezultacie pacjent nie będzie w stanie wykonać nawet najbardziej podstawowych czynności codziennych.
Zawroty głowy - ten objaw występuje we wczesnych stadiach choroby i pogarsza się w miarę ich rozwoju choroby.
Przewlekły zespół zmęczenia - nadmierne zmęczenie najwyraźniej przejawia się w godzinach popołudniowych. Pacjent odczuwa nie tylko ból mięśni, ale także zmęczenie emocjonalne, wyczerpanie psychiczne, senność i ospałość.
Zaburzenia pożądania seksualnego - zaburzeń w sferze seksualnej występują u 90% mężczyzn i 70% kobiet. Zaburzenie mogą być efektem psychologicznego problemu, i wynikiem zaburzeń OUN. Do 50% mężczyzn traci erekcję rano. Kobiety nie są w stanie osiągnąć orgazmu, stosunek seksualny może powodować ból, często zmniejsza się wrażliwości w okolicy narządów płciowych.
Problemy ze snem w nocy - dla pacjenta staje się to coraz trudniejsze, aby zasnąć. Jest to najczęściej spowodowane przez skurcze kończyn i inne wrażenia dotykowe.
Zaburzenia układu immunologicznego - im dłuższa choroba istnieje, tym większe jest ryzyko zaburzeń autonomicznych.
Depresyjne, zwiększenie zaburzeń lękowych - depresja może być wynikiem choroby podstawowej lub ludzkiej reakcji zdiagnozowania problemu. W związku z tym, istnieją przypadki zachowań samobójczych, alkoholizmu. W wyniku tego, osoba staje się całkowicie zamarginalizowana, a jego charakter jest zniszczony.
Zaburzenia procesu oddawania moczu - wszystkie objawy związane z procesem oddawania moczu w początkowej fazie rozwoju.
Zaburzenia ze strony jelit - problem ten może się objawiać nietrzymaniem stolca lub nawracającymi zaparciami.
Objawy rzadkie - około 6% wszystkich chorych na SM cierpi na upośledzenie słuchu, utrata słuchu często nie rozwijają się.
Zaburzenia czucia zapachu - to kolejny rzadki objaw choroby. Przyczyną jest uszkodzenie błony śluzowej nosa i deformacja kości.
Napady padaczkowe - występują u 2-3% pacjentów. Mogą wynikać z nadmiernego pobudzenia wynikającego z demielinizacji.
Chwiejność emocjonalna - która przejawia się w nieoczekiwanymi zmianami nastroju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz